Trudie Canwood

Twee jaar geleden deed ik voor het eerst mee aan de jaarlijkse Arubadag. Ik deelde een stand met de Arubaanse dichter/schrijver Quito Nicolaas. Wat een teleurstelling. Het binnenstromend publiek vloog regelrecht op de eet- en drinktentjes af en was totaal niet geïnteresseerd in wat voor vorm van cultuur dan ook. "Barbaren" dacht ik nog.

Hoe anders was het dit jaar. Met gemengde gevoelens richtten we onze stand in. Het was berekoud omdat we vlakbij de ingang voor standhouders stonden die eigenlijk vanaf 10 uur dicht zou blijven maar uiteindelijk tot half 1 meer open dan dicht was. De hete koffiebekers koelden snel af in onze verkleumde vingers. Maar toen... Het publiek begon toe te stromen. Mensen liepen niet hun neus achterna regelrecht naar de pastechis (ontzettend lekker trouwens) maar kwamen in groten getale op de stands met boeken en kunst af. De reacties waren hartverwarmend en halverwege de middag was ik door mijn visitekaartjes heen. Ben benieuwd of ik dat in de loop van de week op mijn nieuwe website kan zien. De hits moeten wel omhoog vliegen, toch? Dat hoop ik tenminste.

Volgend jaar weer.