Gisteren was ik aanwezig bij de liefdadigheidslunch van Stichting Wiesje in het Dorint hotel op Schiphol. Even gauw iets over Wiesje. Wiesje is opgericht door actrice Gerda Havertong en zamelt geld in voor opvang van demente ouderen in Suriname. Er is al een dagopvang en een kenniscentrum van de grond gekomen waar mensen worden voorgelicht en opgeleid en momenteel wordt gewerkt aan een 24-uurs opvang.

Een liefdadigheidslunch van Wiesje is niet zomaar een lunch. Het is  een complete culinaire theatermiddag, met een zaal vol bn-ers, een optreden van Gerard Joling en nog een handvol andere artiesten (die Joling had de boel trouwens wel meteen aan de gang, ik ben helemaal om), veel hilariteit, ontroering en een enorm saamhorigheidsgevoel. Ik kende er bijna niemand en toch voelde het alsof  ik deel uitmaakte van een grote familie; het spreekwoordelijke warme bad.

Ik was hier terechtgekomen omdat ik op verzoek een schilderij had gedoneerd voor de grote kunstveiling. Andere kunstenaars die hieraan gehoor hadden gegeven waren o.a. Wonny Stuger, Emeke Buitelaar, Ans Markus en Geert Jan Jansen (die door vriend en vijand als de grootste kunstvervalser van de afgelopen eeuw wordt gezien) om er maar een paar te noemen. Mijn grote angst was dat er niet geboden zou worden op mijn schilderij. Qua formaat viel het al een beetje in het niet bij sommige andere werken en ik zat dus al klaar om het eerste bod dan maar zelf te doen, om pijnlijk aandringen van de veilingmeester te voorkomen. Totaal overdonderd was ik dan ook toen de geboden bedragen na het openingsbod van 100 euro razendsnel ophoog schoten. Uiteindelijk werd mijn dingetje afgehamerd op 900 euro. 900? ja 900. Vooral geweldig voor Wiesje natuurlijk, maar ook voor de maker bijzonder strelend. Het hangt nu bij een BN-er aan de muur. Dat klinkt wel leuk toch? En zoiets schijnt ook nog wel eens goed voor je carrière te kunnen zijn. In een euforisch humeur stapte ik weer op de trein naar Almere, vergat van schrik in te checken en kreeg als kers op de taart geen controle. Dit was blijkbaar mijn dag.